WOENSDAG 20 NOVEMBER 2019
Het grootste gedeelte van mijn leven, zeg 60% , misschien zelfs wel iets meer, heeft tot nu toe in het teken gestaan van werken. Ik ben tot voor kort nogal een workaholic geweest en heb zelfs nog afkickverschijnselen hiervan.
In mijn jeugd werd er bij ons thuis best wel aandacht aan het creatief bezig zijn besteed en daar genoot ik ook optimaal van. Op zondag werd bijvoorbeeld de eettafel vrij gemaakt en kwam er verf en kleurpotloden tevoorschijn en samen met de jongste zus van mijn moeder, die toen ook bij ons in huis woonde, maakte ik de fraaiste creaties. Vanaf mijn vijfde jaar deed ik aan klassiek ballet en op latere leeftijd leerde ik piano spelen en heb ik zelfs als eerste sopraan in een operakoor gezongen. Ook in de tijd dat ik een paar jaar op de PABO doorbracht, werd mijn creativiteit gestimuleerd.
Daar is verandering in gekomen toen ik op 25 jarige leeftijd een baan als leidinggevende in de zorg kreeg. Ik ben van nature een streber, perfectionist en controlefreak. Dus alle energie stortte ik in mijn werk, omdat ik een leuke baan had en er alles uit wilde halen wat het mij kon bieden. De tijd om nog aan creatieve activiteiten te denken of mee te doen werd steeds minder. Het klassiek ballet heb ik nog het langst vol gehouden, omdat dit ook een van mijn grootste passies was. Inmiddels was ik gaan samen wonen en getrouwd en werden we ook nog gezegend met twee prachtige zoons, dus tijd voor mezelf gunde ik mijzelf steeds minder. Natuurlijk kwam bij ons thuis wel verf en kleurpotloden op tafel, maar dat was voor de kinderen.
Om gezondheidsreden ben ik vanaf januari thuis komen te zitten en heb toen veel aandacht aan revalidatie moeten besteden. In die tijd kwam ik, mede door gesprekken met Laurence en mijn baas, er achter dat ik geen energie meer had om nog goed terug te kunnen keren naar mijn leidinggevende functie, dus is van de zomer de beslissing gevallen dat mijn leventje van buitens huis werken erop zit.
Mijn leven bestaat nu voornamelijk uit huishoudelijke taken en werken aan mijn gezondheid, want ik wil nog wel een flinke tijd mee kunnen gaan. Door mijn zus werd ik langzaamaan gestimuleerd om weer meer creatief bezig te zijn. Samen zijn we meer tijd gaan besteden aan het schrijven voor onze weblog en ik ben net als zij gaan breien en er zit nog meer in het verschiet. Maar alles op zijn tijd.
Voor de kerst zijn we nu samen aan het knutselen en ben ik weer voor het eerst met verf in de weer geweest. Ik merk dat ik het steeds leuker ga vinden om in oude kleren, zonder me druk te hoeven maken over mijn uiterlijk ( wat op bovenstaande foto goed te zien is) zo aan het "frutten" te zijn en dat, na jaren organisatorisch en analytisch denken, mijn creativiteitsknobbel weer wordt gestimuleerd. Ik heb zelfs kleurpotloden, kwasten en verf aangeschaft. Mijn hoofd loopt inmiddels over met allerlei ideeën, nu de uitvoering nog. Maar dat komt onder begeleiding van mijn zus, vast goed.