29 NOVEMBER 2024
Dat mijn eetlifestyle moet veranderen, is mij al lange tijd duidelijk. Met behulp van een diëtiste ben ik al een tijdje aan het uitzoeken wat er werkt voor mij. Geen dieet, want dat klink als iets wat je maar tijdelijk hoeft vol te houden. Het is meer een verandering van mindset.
Ik ben enige jaren geleden erachter gekomen, dat ik een lange tijd een troost-eter ben geweest en soms steekt deze behoefte nog weleens de kop op. Wanneer ik niet zo lekker in mijn vel zit, of teleurgesteld ben dat ik bijna niets ben afgevallen, nadat ik zo goed mijn best heb gedaan, dan zakt mijn motivatie tot onder het vriespunt.
Wanneer ik in de spiegel kijk, wordt ik niet happy van mezelf vanwege mijn overgewicht. Het teveel aan kilo's is op vele manieren zichtbaar, in de spiegel, op de weegschaal, aan mijn confectiemaat.
Maar nu is er nog iets onzichtbaars bijgekomen wat mij wel deed schrikken. Een paar weken geleden heb ik mijn bloed laten prikken, voor de jaarlijkse cholesterol controle en vanmiddag werd ik door de praktijkondersteuner van de huisarts gebeld, dat de waarde van mijn LDL cholestreol (slechte vetten) dusdanig hoog is dat ik aan de medicatie moet. Zij legde mij het één en ander uit waarom dit verstandig is en gaf mij de gelegenheid om hier een paar dagen over na te denken. Het liefst ben ik niet afhankelijk van medicijnen, maar soms heb je geen keus.
Een aantal jaren geleden was er bij mij al hoge bloeddruk geconstateerd, waar ik dus ook al tabletten voor slik en nu komt dit er nog bij. Ik voel mij echt een "oud wijf" worden op deze manier. Want naast dit alles ben ik natuurlijk nog steeds afhankelijk van pijnstillers in verband met de heftige pijn tengevolge van vergevorderde artrose in mijn beide knieën en fibromyalgie, waar ik vanaf mijn dertigste mee behept ben.
Ik heb zelfs al een paar jaar zo'n medicijnverdeeldoos, waar ik voor een week al mijn medicijnen in uitzet en die ik op de eettafel heb staan, zodat ik tijdens de maaltijd netjes iedere dag mijn medicatie inneem.
Er is gelukkig wel een klein lichtpuntje, met behulp van medicatie en de juiste eetlifestyle is het een zekerheid dat mijn cholesterol omlaag gaat. En in het meest gunstigste geval zou ik, door voldoende afvallen en een gezonde eetlifestyle, die ik mij dan ook eigen moet maken en minimaal een jaar bezijzen dat ik deze eetlifestyle kan volhouden, van alle genoemde medicatie af kunnen komen.
Maandag belt de pratijkondersteuner mij terug met de vraag wat ik wil gaan doen en ik denk dat ik niet anders kan dan ja zeggen tegen medicijngebruik. In januari heb ik weer een afspraak bij de diëtiste en met deze wetenschap, moeten we mijn eetlifestyle ook nog maar eens heel kritisch bekijken.
In ieder geval is er nog meer werk aan de winkel dan ik al dacht. En al wordt ik er niet jonger op, ik kan wel mijn stinkende best gaan doen om aan een gezonder lichaam te werken. De praktijkondersteuner noemde trouwens nog een aantal bijkomende voordelen op, wanneer mij dit alles zou lukken, die ik ookwel interessant vond. namelijk:
- verbetering van huid, haren en nagels
- betere nachtrust
- meer energie
- beter kunnen concentreren
Al met al het proberen waard, denk ik zo. Voor het komende jaar heb ik dus drie gezondheidsdoelen, namelijk:
1. Afvallen tot het gewenste gewicht om knieoperaties te kunnen ondergaan en werken aan een betere mobiliteit
2. Een nog meer gezonde eetlifestyle eigen maken en volhouden (levenslang)
3. Mijn gewenste ideale gewicht bereiken en behouden
En niet onbelangrijk, ik moet vooral proberen niet te gespannen en obsessief hiermee aan de slag te gaan, en vooral ook nog te genieten van het leven. Mijn man en ik hebben elkaar jaren geleden beloofd om samen heel oud te worden, dus is werken aan een betere gezondheid, voor ons beiden, geen slechte zaak.
Reacties
Reactie plaatsen