ZATERDAG 12 MAART 2022
Deze blog heb ik een paar jaar geleden geschreven, op 13 februari 2020, voor mijn oude website "Supervet 60+".
Tenslotte behoort het voor mij tot een bijzonder moment en ik wilde er geen afstand van doen.
Daarbij vind ik het onderwerp ook nog eens perfect passen in deze rubriek
13 FEBRUARI 2020
Het zal de meesten niet ontgaan, morgen is het 14 februari 2020 en dus Valentijnsdag. Maar wat is de geschiedenis hierachter en wat vieren we? De dag dat we de liefde vieren of de dag van de comercie?
BRON WIKIPEDIA:
Valentijnsdag, officieel Sint Valentijnsdag, is een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven met bijvoorbeeld cadeautjes, bloemen of kaarten. Valentijnsdag wordt gevierd op 14 februari. Paus Gelasius I riep in 496 14 februari uit tot de dag van de Heilige Valentijn. Echter, pas vanaf de 14e eeuw werd het een feestdag waarop liefde en romantiek werden gevierd.
HISTORISCHE ACHTERGROND:
Sint Valentinus was bisschop van Terni in Italië en stond bekend om zijn betrokkenheid bij de armen, ouderen en kwetsbaren in de maatschappij. Hij zocht hen geregeld op en nam altijd een bloemetje mee. Naar verluidt was de bisschop een toegewijd verzorger van de bloementuin in het klooster waar hij resideerde. Van heinde en verre stroomden bewonderaars toe om zijn tuin te bezichtigen. Aan jonge paartjes schonk de bisschop een fraaie bloem als symbool van trouw en genegenheid.
Rond 270 na Christus stierf Sint Valentinus de marteldood in Rome. Over het jaartal bestaat enige twijfel, maar over de sterfdag is iedereen het eens: 14 februari, de latere Valentijnsdag. Zijn graf werd druk bezocht, vooral door verloofden die zijn zegen over hun toekomstig huwelijk wilden afsmeken. St.-Valentinus wordt vaak afgebeeld met het zwaard waarmee hij onthoofd is.
Aan het begin van de 19e eeuw sloeg de traditie van Valentijnsdag over op de gehele bevolking. Doordat het versturen van post een stuk goedkoper werd, werd het voortaan voor iedereen betaalbaar om een kaartje te verzenden. Met name in het streng Victoriaanse Engeland koos men ervoor om dit anoniem te doen, zodat men ondanks de sociale nadruk op kuisheid toch een passievolle liefdesverklaring op kon stellen. Rond 1840 verspreidde de Europese traditie zich ook naar de Verenigde Staten, waar het al snel uitgroeide tot één van de belangrijkste feestdagen.
In 1847 werd in Boston de eerste massaproductie van kanten Valentijnskaarten opgezet. Sindsdien is de rol van de commercie rondom Valentijnsdag sterk toegenomen. Sinds een aantal jaren wordt deze dag, vooral door winkeliers, ook hier in Nederland gepromoot.
Ondanks dat, kan het versturen van een anoniem kaartje heel spannend en zelfs romantisch zijn. Ikzelf raakte al op jonge leeftijd bekend met dit fenomeen. Op de basisschool en begin van de middelbare school had ik een vriendin die uit Amerika afkomstig was. Haar vader werkte voor een Internationaal bedrijf en was enige jaren naar Nederland uitgezonden en zodoende kwam ze bij mij in de klas te zitten en raakten we bevriend.
Elk jaar op Valentijnsdag ontving zij en haar zussen en broer een aantal anonieme kaarten. Het was bij hun bijna een competitie wie de meeste kaarten had gekregen. Een beetje vergelijkbaar met de "vrienden" die men nu onder andere op Facebook en Instagram scoort. Ik vond dat toentertijd reuze interessant. Mijn vriendin probeerde ook altijd aan de hand van het handschrift, te achterhalen van wie de kaarten afkomstig waren. Meestal waren dat op die leeftijd, oma's en tante"s, neefjes en nichtjes, en vriendinnetjes uit Amerika. Later kwamen ook de jongens die haar leuk vonden erbij.
Zelf heb ik één keer een anonieme kaart verstuurd. Ik woonde net een paar jaar met Laurence samen en hij was en is nog steeds iemand die mij op romantisch vlak erg kan verbazen. Daardoor kwam ik op de gedachte om hem ook eens te verrassen en wat was nou een mooiere gelegenheid hiervoor dan Valentijnsdag. Ik had een hele grote romantische kaart gekocht en om er voor te zorgen dat hij niet meteen zou ontdekken dat ik hier achter zat, heb ik alle tekst door een vriendin laten schrijven, dus in een voor hem onbekend handschrift.
In die tijd werkte ik in Den Haag en wij woonden in Numansdorp. Laurence haalde mij dan altijd, op weg naar huis, op van het station in Rotterdam. Ik had ervoor gezorgd dat hij die dag, bij thuiskomst, de kaart in de bus zou vinden. Mijn plannetje lukte en Laurence bekeek de kaart, zonder afzender, heel verbaasd en argwanend. Ik vroeg natuurlijk of hij wist van wie hij die liefdesverklaring had ontvangen, maar naarmate ik meer vragen stelde, werd hij er steeds ongemakkelijker mee. Ik had daardoor de grootste lol. Uiteindelijk is hij er toch achter gekomen. Het heeft wel voor een leuke Valentijnsdag gezorgd en ik heb jarenlang dan ook op deze dag bloemen of een cadeautje van hem gehad.
De vriendin die de kaart had geschreven en dus in het complot zat, zag ik dagelijks, want wij werkten samen. De volgende dag was zij reuze benieuwd hoe het was gegaan en hebben we er samen nog een beetje napret over gehad.
Morgen is het weer zover en ik ben benieuwd of Laurence dit jaar nog een verrassing in petto heeft voor mij.
Fijne Valentijnsdag.
