DE ZAANSE SCHANS

 

Wij kozen ervoor om uitsluitend een wandeling door dit gebied te maken en lieten de musea voor gezien, omdat deze niet allemaal makkelijk toegankelijk zijn voor een rolstoel. 

Maar zelfs dan is er genoeg te zien en beleven. Ondanks dat het bewolkt was, hielden we het toch lange tijd droog en was het heerlijk vertoeven. 

 

 

Bij de koffie kregen we dan ook een klein glaasje met een likeurtje waar een toef slagroom op was gespoten. Dit smaakte best lekker en onze nieuwsgierigheid hiernaar was gewekt. Het bleek een eigen "brouwsel" te zijn met de naam Cajum 15, wat bestond uit cognac, jenever en rum en 14,9% alcohol bevatte. Het werd hier tevens verkocht en Laurence nam dan ook meteen de gelegenheid waar om er een flesje van mee te nemen voor thuis.  

Na de inwendige mens van eten en drinken te hebben voorzien, begonnen we aan een wandeling langs de vele houten huizen en natuurlijk de molens. 

 

ZATERDAG 31 JULI 2021

Tijdens ons weekendje Purmerend, zijn we op zaterdag naar de Zaanse Schans gegaan. 

In de Tom Tom was deze locatie niet te vinden, maar als je, net als wij gingen, richting Zaanstad ga, dan krijg je daar al snel de borden richting dit gebied.

In eerste instantie dacht ik dat het net zo iets was als Kinderdijk, een rij molens in een natuurgebied waar je lang kunt rijden. Maar niets is minder waar. 

Zodra je de Zaanse Schans bereikt, moet je de auto parkeren op een parkeerplaats die alleen via slagbomen te bereiken is. De kosten hiervoor bedragen €10,00 per dag. 

Daarna kun je het gebied gratis betreden, maar wil je het Zaans museum en alle kleine ambachtsmusea die de Zaanse Schans rijk is bezoeken, dan bespaar  je flink met de Zaanse Schans Card. De kaart is te koop bij het informatiecentrum in het Zaans Museum, het Wevershuis en bij Museum Zaanse Tijd.

De Zaanse Schans is een vrij toegankelijk woon-werkgebied anno 1850, waar je heerlijk kunt wandelen. 

 

 

Aan het begin, wanneer je het eerste bruggetje over ga, wordt je meteen gefotografeerd en na afloop van je bezoek heb je de mogelijkheid om deze foto te kopen bij de kiosk aldaar. 

Natuurlijk zijn hier tevens een aantal souvenirwinkels gevestigd en kun je bij een aantal gelegenheden wat eten en drinken. 

Wij kozen voor een "bruin" café, wat binnen ook de sfeer van de Zaanse Schans ademde, door de houten wanden en de sobere inrichting, om koffie te drinken met erbij een punt zelfgemaakte chocolade taart. Deze gelegenheid, de tweekoppige Phoenix, is een distilleerderij-proeflokaal, waar je de lekkerste likeuren kan ontdekken

 

Het is heerlijk om zo langs het water uit te waaien, de wind in je gezicht  en door je haren te voelen gaan en het geruis van de wind over het water te horen en de kabbelende golfjes die hierdoor worden veroorzaakt. Ik kan daar erg van genieten en het maakt mijn hoofd leeg. 

 

Het gebied ligt natuurlijk aan het water "De Zaan" en het is mogelijk om hier met een rondvaartboot de Zaanse Schans vanaf het water te bekijken. 

Natuurlijk moesten we, naast het nemen van foto's, ook de nodige selfies maken. 

 

 

Toen we onze weg vervolgden, kwamen we langs een molen waar je een gedeelte van het binnenwerk kon zien. Dit is een houtzaagmolen, de Gekroonde Poelenburg. 

Er zijn diverse soorten industriemolens te bewonderen, zoals:

 - Een verfmaalmolen, de Kat

 - Oliemolen, de Bonte Hein

 - Een wipmolen, het Klaverblad

 - Een stellingmolen met de afschuwelijke naam de Bleeke Dood

 - Oliemolen de Os, 

Tot 1916 wiekte deze laatste molen op windkracht, daarna zijn de kap, wieken en stelling verwijderd. Maar het binnenwerk van de molen bleef intact. Van 1916 tot 1931 draaide de molen op een dieselmotor. 

En er zijn nog vele andere bijzondere molens te zien. 

 

De vele houten huizen op de Zaanse Schans  zijn allemaal voorzien van een groene kleur, die typerend is voor de Zaanstreek. 

Het is leuk om deze huisjes met de diverse mooie geveltjes te bekijken. Het is niet alleen een soort openlucht museum, maar er wonen daadwerkelijk mensen permanent in de huizen aldaar. 

Later hoorde ik dat hier niet alleen huizen zijn, die eigendom zijn uit overlevering van de bewoners, maar dat er ook huizen verhuurd worden. De bewoners moeten wel aan bepaalde voorwaarden voldoen, zoals bijvoorbeeld met regelmaat in klederdracht verschijnen. 

Je moet dit natuurlijk wel leuk vinden  en er ook tegen kunnen dat er dagelijks vele toeristen langs je huis lopen. Hoewel ik niemand heb gezien die door de ramen stond te loeren om de binnenkant te bekijken. Iedereen liep wel met gepaste afstand langs de huizen en bleven netjes op de paden. 

De Zaanse Schans bevat ook een replica van de allereerste Albert Heijn winkel. In deze kruidenierswinkel kun je de oorspronkelijke inrichting en inventaris bewonderen. 

Laurence kon de verleiding niet weerstaan om er een doosje snoepjes in de vorm van een Zaans huisje te kopen. Zelf kon ik hier met mijn rolstoel niet naar binnen, dus beef ik geduldig buiten op hem wachten. 

Na weer een tijdje gewandeld te hebben, kwamen we bij kaasmakerij de Catharina Hoeve. Hier zijn we beiden naar binnen gegaan, want deze was goed toegankelijk met mijn rolstoel.

In het eerste gedeelte werd de geschiedenis van de kaasmakerij van Henri Willig getoond door middel van filmpjes en foto's en kon je ook de oude attributen die hiervoor gebruikt werden bekijken. 

Aan het einde van de tentoonstelling kwam je uit in de winkel waar je de diverse kazen die gemaakt worden kunt proeven en waar de kaasmakers in klederdracht verkleed uitleg geven over de diverse kazen van Henri Willig. 

Natuurlijk kun je tevens deze kazen hier kopen. De kazen worden door de inmiddels grote afname, niet meer in deze hoeve gemaakt, maar in een grotere kaasboerderij bij Volendam. 

 

Aangezien ik een echte kaasliefhebber ben, kon ik hier mijn hart ophalen en heb ik dan ook de nodige kazen aangeschaft. Naast de kaas gemaakt van koemelk, heb ik een geitenkaasje gekocht en een pakket met diverse rookkazen. 

Ik kocht weleens plakjes rookkaas bij de supermarkt, om er in de magnetron  crackers van te maken, maar volgens de jongen die uitleg over alle kazen gaf, was dat kaas met een plastic smaak. 

Nadat hij mij een stukje liet proeven, was ik  verkocht. Ik had nog niet eerder zulke lekkere rookkaas geproefd. Vandaar dat ik meteen, mede op aandrang van Laurence, alle 4 de smaken van het assortiment heb meegenomen. Laurence betaalde tenslotte toch. 

 

 

Hoe maak je een cracker van rookkaas: 

Leg een plakje tussen een dubbelgevouwen bakpapiertje op een bordje en zet dit  60 seconden in de magnetron op 600 - 800 watt. 

Laat afkoelen en je hebt een knapperige kaascracker. 

 

Na drie uur, aan het eind van onze wandeling en nadat we nog even buiten op een bankje hadden gezeten, begonnen er wat druppels te vallen. We hadden inmiddels best wel trek gekregen en kozen voor een bezoek aan het pannenkoekenhuis, waar we ons bezoek aan de Zaanse schans met een heerlijke pannenkoek met ananas en kaas mee beëindigden.  

Terwijl we, na het eten, op weg naar de auto gingen, kwamen we langs de fotokiosk, alwaar we op een grote uitstalwand meteen onze foto zagen. Er zat een klein verjaardagskalender van de Zaanse Schans bij, dus dit hebben we dan ook maar meegenomen als aandenken aan ons bezoek alhier. 

Het was een geweldig leuke dag en echt een aanrader. We zullen hier zeker nog wel eens naar terug gaan, al is het alleen maar om de heerlijke ambachtelijke kazen van Henri Willig te kopen.