VRIJDAG 11 MAART 2022
In de gang van ons huis stond in het begin een glazen stelling, waar ik de meeste van mijn prullaria in had staan. Veel zijn aandenken van vroeger, foto's van ouders en kinderen, beeldjes waar ik geen afstand van kan doen, spullen die bij onze ouders vandaan komen en een herinnering oproepen, et cetera. Alles is mij even dierbaar en er zit vaak ook een verhaal aan vast.
Inmiddels is de inrichting van de gang veranderd en is de stelling met de meeste spullen naar de zolder verbannen. Maar een paar dingen hebben opnieuw een plekje in de gang gekregen, ditmaal op één van de planken die we aan de muur hebben bevestigd. Het betreft een aantal houten schoenenleesten.
Mijn grootvader van moeders kant was orthopedisch schoenmaker en als kleuter was ik bijna iedere zaterdag in de schoenmakerij te vinden. Winkeltje spelend met de diverse houten schoenleesten die hij daar had staan of spijkertjes in een blok hout aan het slaan met een klein hamertje.
Als ik nu zo'n leest in mijn handen heb, kan ik bijna de geur van de schoenmakerij ruiken en ben ik weer even die kleuter. Mijn opa is overleden toen ik 5 jaar oud was, dus zoveel herinneringen aan hem heb ik niet.
De schoenenleesten die ik thuis heb staan, komen niet bij mijn grootouders vandaan, want daar was alles allang van verkocht of weggegooid helaas. Maar op de jaarmarkt in Lille, waar ik een aantal jaren geleden ben geweest, kwam ik een mooi exemplaar van een rechter damesschoen tegen en mocht deze van de eigenaar van de marktkraam voor een "prikkie" meenemen.
Al eerder had ik een paar leesten voor kinderschoentjes op de kop getikt tijdens de brocante markt in Tongeren. Het leuke van deze kleine schoenleesten is, dat ze een metalen "hakje" hebben.
Bij de aankoop van de leesten had ik extra pret, want overal zag ik deze bij de vele kramen voor een behoorlijk bedrag staan. Hoe kleiner de leesten des te hoger de prijs en veelal waren ze uitsluitend gemaakt voor de verkoop en dus niet echt gebruikt.
Totdat ik bij een kraam kwam, die in een parkeergarage was gestationeerd. De vriendelijke mevrouw die er stond noemde mij de prijs en deze bleek de helft te zijn van alle anderen die ik inmiddels had gezien. Ik vroeg haar naar de kleinste maat die ze had en toen ronde ze het bedrag nog naar beneden af ook.
Nadat ik ze goed had bekeken en er ook aan had gesnuffeld om te constateren dat deze echt oud waren en gebruikt, hoefde ik niet meer te twijfelen, deze schoenleesten waren voor mij.
Tijdens een boswandeling, op een mooie herfstdag, een aantal jaren geleden, op landgoed Lievensberg te Bergen op Zoom, hebben we de leesten meegenomen en heb ik een aantal foto's gemaakt.
Ik vind het leuk te zien hoe mooi deze leesten uitkomen in de natuur.
Na enige tijd ben ik nog een paar leesten voor kinderschoenen tegen gekomen, die ik zo leuk vond. Het zijn de kleinste van mijn verzameling, maatje 5, en aan de bovenkant zijn ze met een stukje leer bekleed. Hier blijft het wat mij betreft wel bij, want ik hoef geen complete schoenmakerij in mijn huis. Maar je weet nooit, als ik een bijzonder exemplaar tegenkom en de prijs is goed, dan zou ik het denk ik niet kunnen weerstaan om het aan te schaffen.
