3 AUGUSTUS 2020
Toen wij nog woonachtig waren in België, hield ik van een landelijke inrichting. Ik volgde woonblogs hierover en zo ontstond er mijn interesse in rommelmarkten en braderieën. Op een gegeven moment (2013) las ik op verschillende woonblogs over de jaarmarkt in Lille en regelde meteen met Laurence dat we dat jaar er heen zouden gaan. Inmiddels hadden we namelijk al af en toe een rommelmarkt bezocht, want we vonden het leuk om al die snuffelende mensen bezig te zien en werden er zelf ook een beetje door aangestoken.
GROOTSTE BRADERIE VAN EUROPA
De Braderie van Lille is Europa's grootste rommelmarkt en is in heel Frankrijk en tot ver daarbuiten bekend. Jaarlijks komen er tussen de 2 en 3 miljoen koopjesjagers naar Lille. Het is de ideale plek om die ene bijzondere koop te doen, op zoek te gaan naar koopjes, maar vooral ook om de sfeer in de stad te proeven: feestelijk en gezellig!
Jaarlijks verandert, tijdens het eerste weekend van september, de binnenstad van Lille (ookwel Rijssel genoemd) in een grote brocante happening. Door COVID-19 kon het de afgelopen jaren niet door gaan, maar voor dit jaar (2022) staat het weer gepland in september en hopelijk voor de organisatoren en alle regelmatige bezoekers kan het dit keer wel weer doorgang vinden.
Die zaterdagochtend 7 september 2013 vertrokken wij vroeg vanuit Minderhout richting Lille. Na 2 uur rijden kwamen we op de plaats van bestemming aan en toen was het zoeken naar een parkeerplaats. Die hadden we ondanks de drukte snel gevonden, nabij het metrostation. Na nog snel een meegebracht broodje en wat drinken genuttigd te hebben togen wij naar het centrum.
Toen we de straat waar onze auto stond waren uitgelopen, liepen we meteen de rommelmarkt op. Dit was het gedeelte waar veel mensen hun huisraad te koop zetten. Het commentaar van Laurence was: "Dit heb ik ook nog in de schuur staan" of "wij zouden dit allang bij het grof vuil hebben gezet" en dergelijke van dit soort opmerkingen. Ja wij moesten toen toch nog erg wennen aan rommelmarkten.
Er waren ook Noord-Afrikanen die spullen uit hun cultuur verkochten. Ondanks de opmerkingen van mijn man vond hij het wel leuk om zo rond te neuzen tussen alle spullen die er te koop werden aangeboden.
Naarmate we dichter bij het centrum kwamen, werden de te koop aangeboden spullen interessanter. We hadden alleen wel het idee dat half Nederland hier rondliep, want je hoorde meestal niets anders dan Nederlands praten. Later heb ik nog wel wat Duits, Deens, Engels/Amerikaans en Italiaans en natuurlijk de taal van de lokale bevolking het Frans gehoord. De markt wordt van heinde en ver bezocht door liefhebbers van antiek en brocante.
Naast al het antiek en brocante, stonden er ook kramen met etenswaren o.a. kazen en worsten en natuurlijk nougat. Alles open en bloot in de buitenlucht. Maar dat scheen voor de belangstellenden geen bezwaar te zijn. Wij hebben er ons maar niet aan gewaagd, hoewel sommige kazen er heel verleidelijk uitzagen.
Een aantal uren hebben we ons vermaakt met het rondsnuffelen tussen de te koop aangeboden artikelen en het bekijken van mensen, wat nemen ze mee en waarom? Een aantal bezoekers nemen uitgebreid de tijd om alles goed te bekijken, in de hoop dat ze tegen een bijzondere waardevolle vondst aanlopen.
Na een tijd te hebben rondgelopen en gesnuffeld te hebben, werd het tijd voor een lunch. Deze hebben we genuttigd in een klein, maar druk eetcafé, waar ik voor ons beiden in mijn beste Frans "deux baquettes avec du jambon et deux café noir" bestelde. Terwijl overal de pannen met mosselen en frites bij de tafels werden gebracht, maar daar hadden wij geen trek in, hadden ze mij goed begrepen en kregen we wat we wilden hebben. We lieten het ons goed smaken.
De frites met mosselen wordt traditiegetrouw gegeten tijdens dit evenement. De restauranthouders stapelen de lege schelpen van de mosselen op, voor de deur van het restaurant, en hopen daarmee de wedstrijd voor de hoogste berg verkochte mosselen te winnen.
Na de lunch hebben we nog tot 15.00 uur rondgelopen en zijn toen richting auto gegaan, nadat ik eerst nog een oude schoenenleest van een damesschoen voor een "prikkie" mocht meenemen. Na een aantal uren hier te hebben rondgesnuffeld, was het voor nu even voldoende markt voor ons.
Op de terugweg hebben we eerst Gent aangedaan, waar we een ongezonde maar heerlijke koffie hebben gedronken, en uiteindelijk de dag afgesloten met een diner in Antwerpen.
Dit hebben we op het terras bij "De Sinjoor", een eetgelegenheid in het centrum genuttigd. Hoewel buiten eten eigenlijk niets voor Laurence is, was het hier goed toeven, zeker met de terrasverwarming aan konden we het lang volhouden.
Lekker mensen kijken met een hapje en een drankje erbij. We eindigden het diner met een voor ons traditioneel toetje "Dame Blanche met warme chocolade saus" en koffie na.
Een heerlijke afsluiting van een mooie en geslaagde dag. Thuisgekomen hebben we meteen ons bed opgezocht, moe maar voldaan.
Ondanks dat onze inrichting na de verhuizing totaal van stijl verandert is, zou ik graag nog een keer deze markt bezoeken. Maar zittend in een rolstoel is dit met alle drukte niet te doen, dus moet ik voorlopig nog een paar jaar geduld hebben.